تاثیر بصری رنگ در طراحی لباس، هماهنگی رنگها
رنگها هم دارای روابط و حالتهای گوناگون هستند که با شناخت دقیق آنها انتخاب رنگ مناسب برای هر فردی آسان خواهد شد و در این شرایط تاثیر بصری رنگ در طراحی لباس را بهتر درک خواهیم کرد. یک طراح لباس باید از دو مسئله ی مهم آگاهی کامل داشته باشد. نخست شناسایی سیلوئت و شکل اندام فرد و در مرحله ی بعد رنگ های تاثیر گذار در لباس شخص که با توجه به سلیقهی شخص انتخاب میشود. رنگ ها بخاطر خصلت های ذاتی ای که دارند حتی می توانند اندازهی ظاهری اندام و رنگ چهره فرد را مغایر با آنچه هست به نظر آورند. انتخاب رنگهای مناسب برای لباس چیزی فراتر از سلیقه ی شخصی است؛ زیرا در انتخاب رنگ لباس علاوه بر ملاحظات هنری و زیبایی شناختی و مسائل فنی و فرهنگی، سن و جنس اثرگذارند. بی شک رنگ آمیزی لباس، میتواند متناسب با موقعیت و مناسبتهای مختلف تغییر نماید. طراح لباس با اشراف بر تاثیر بصری رنگ و شناخت مواردی از جمله گروه سنی، جنسیت فرد، موقعیتهای اجتماعی و فرهنگی فرد و مشاغل به انتخاب رنگ یا رنگ بندی طرح لباس اقدام میکند.
رنگ عامل مهم در طراحی لباس
یک طراح لباس در ابتدا باید مبانی رنگ را به صورت کامل بداند و با احاطه بر دانش رنگشناسی خود، طراحی لباس را برای اشخاص انجام دهد. یکی از مهمترین منابع دریافت رنگ، چرخه ی رنگ ایتن میباشد و هر شخصی که در حوزهی هنر فعالیت دارد حداقل یکبار از این چرخه بهره برده است. همانطور که در مقاله ی رنگ چیست گفته شد، لباس، پرمصرفترین کالای امروزی است که به جز پوشش بدن انسان، جهت زیبایی نیز به کار می رود. پس واضح است که رنگ عامل مهمی در طراحی لباس است. طراح لباس، برای کاربرد رنگ در طراحی خود باید نکات متفاوتی را در نظر بگیرد، از جمله : خصوصیات روان شناختی، موقعیت جغرافیایی و اقلیمی، تاریخی و مذهبی و حتی شرایط اجتماعی-سیاسی. در انتخاب یک لباس مناسب، رنگ یکی از مهمترین عوامل به شمار می رود. با توجه به تاثیر بصری رنگ، رنگها به آسانی قادرند اندام را چاق تر و کوتاه تر یا بلندتر و لاغرتر از آنچه هست نمایان سازند و روی پوست و مو اثر بگذارند، معایب بدن را بپوشانند و اصلاح کنند و محاسن اندام را جلوهگر سازند و فرد را زیبا و برازنده نشان دهند، مشروط بر اینکه درست انتخاب شده باشند.
رنگ نشان دهنده خصوصیات چهره
برای شناخت بهتر تأثیر بصری، طراح لباس باید علاوه بر شناخت قوانین رنگ، تطبیق اصول و قوانین را با اندامهای مختلف و با توجه به رنگ مو، چهره و سایر خصوصیات رنگی فرد را بشناسد. شاید هیچ چیز به اندازهی رنگی که برای لباس خود انتخاب میکنیم نشان دهنده ی خصوصیات ما نباشد. پوشاک انتخابی هر فرد یکی از مهمترین عوامل ننشان دهندهی ذوق و سلیقه ی شخصی او به شمار می رود. برای هر نوع اندامی لازم است یک رنگ به عنوان رنگ اصلی انتخاب شود. رنگ اصلی که زمینه ای برای رنگ های دیگر می باشد، باید به طریقی برگزیده شود که ترکیبش با بسیاری از رنگ های دیگر امکان پذیر باشد و مجموعه ای که به دست می آید، مطبوع و خوشایند جلوه کند. رنگ های تیره و خنثی بهترین نوع انتخاب رنگ اصلی هستند، مانند رنگ های سیاه، آبی لاجوردی، قهوه ای و خاکستری.
البته رنگ های روشن نیز می توانند مانند یک رنگ اصلی استفاده شوند، ولی بهتر است تنها هنگامی که احساس خستگی کرده ایم و می خواهیم تنوعی در رنگ لباسهای خود به وجود آوریم، آنها را به عنوان رنگ اصلی به کار ببریم، زیرا رنگ های روشن بیشتر از رنگ های تیره جلب توجه میکنند و دیگر اینکه رنگهای با شدت بیشتر و به اصطلاح تند، سریع تر از رنگ های ملایم و با شدت کمتر موجب دلزدگی فرد می شوند. در هر حال، اگر رنگ اصلی را درست و طبق نقشه و برنامه پیشبینی شده ای انتخاب کنیم، با نگریستن به لباس هایمان هرگز احساس یکنواختی نخواهیم کرد. رنگ لباس وقتی متناسب است که موجب درخشیدن پوست صورت و موی سر شود و همچنین خصوصیت فیزیکی فرد را بهبود بخشد و محاسن اندام را جلوه دهد و معایب آن را تا حد امکان بپوشاند.
عواملی که برای موفقیت در بهبود بخشیدن خصیصه های فیزیکی و دیده شدن محاسن اندام باید مورد توجه قرار گیرند عبارتند از اثر نور، سطح پارچه، سن فرد، نوع اندام، رابطه رنگ و افراد، رابطه پوست و مو، موقعیت اجتماعی و فصل استفاده از لباس. در انتخاب هر لباس، اگر شخص به یک رنگ اصلی پیوسته باشد، به مراتب بهتر است، زیرا تقریبا هرکدام از رنگ ها با یکدیگر هماهنگی خواهند داشت و از نظر اقتصادی نیز به لوازم الحاقی یا تزئینات کمتری احتیاج داریم و این به صرفه تر است. در طرح ریزی برنامه ای برای پوشاک به دلیل اینکه رنگ عامل مهم طراحی لباس می باشد، باید به نکاتی توجه کنیم از جمله : چه موقع رنگ های مربوط به هم را می توان به کار برد و چه موقع رنگ های متفاوت را. یا اینکه زمانیکه چند رنگ استفاده شده فرد دچار سردرگمی می شود.
نوع اندام به طور کلی تأثیر بسیار زیادی در چگونگی انتخاب رنگ ها دارد. برای مثال، اگر شخصی چهارشانه باشد، برای تهیه کت و دامن تنها می تواند از یک رنگ یا از دو رنگ تقریبا شبیه به هم استفاده کند یا شخص لاغر و خیلی بلند، می تواند بلندی بیش از حد خود را با رنگ های متضاد برای کت و دامن به اصطلاح بشکند. البته در چنین موقعی رنگ دامن باید به هر طریقی که ممکن است در نزدیک گردن یا در روسری تکرار گردد. اگر رنگ اصلی لباس مات است، می توانیم با رنگ زنده ای آن را زینت داد. اگر رنگ اصلی لباس روشن است، استفاده از رنگ زنده یا تیره یا مخلوطی از هر دو رنگ مناسب است. اگر رنگ لباس یا کت و دامن قدری زنده است، جلوه دادن آن ممکن است تنها با تغییر سطح پارچه یا به کمک یک رنگ خنثی به دست آید.
اگر موضوع اقتصادی مهم است رنگهای متفاوت را می توانیم در تزئیناتی که جدا از لباس هستند به کار ببریم مثل انواع اکسسوریها که شامل کمربند، عینک دودی، گردن بند و کیف می شود. تغییر این قبیل وسایل آسان است و در ضمن در اصل لباس نیز تاثیری نخواهند داشت. در انتخاب رنگ لباس باید دقت کرد. هر رنگی تحت تاثیر رنگهای اطرافش در کل طرح و رنگ پوست شخص و همچنین خصوصیات فیزیکی او قرار می گیرد. در انتخاب رنگ برای هر فرد حداقل باید سه فاکتور اصلی در نظر گرفته شود: رنگ پوست و مو، نوع اندام، سن و شخصیت (حالت روحی و موقعیت اجتماعی رنگ). پارچه های براق، رنگ پوست را می پرانند و موجب تاکید ناهمواری و مشکلات صورت یا پوست بدن می شوند و از طرفی نیز بر پوست های زیبا تایید می کنند. و همینطور به علت متضاد بودن با پوست کدر، رنگ پوست را کدرتر می نمایند.
در پایان ذکر این مسئله بسیار مهم است؛ یک طراح لباس باید بر حوزه ی رنگ که یکی از مهمترین تاثیرات بصری در طراحی لباس می باشد احاطه ی کافی داشته باشد تا بر تکیه بر علم رنگ شناسی خود بتواند طراحی های مناسب افراد و در خور توجه از خود ارائه دهد.
فوق العاده مفید بود.ممنونم